Wincenty Jezierski to postać, która wniosła znaczący wkład w rozwój medycyny w Polsce. Urodził się 15 stycznia 1874 roku w Pleszewie, a zmarł 21 listopada 1945 w Poznaniu. Był nie tylko lekarzem internistą, lecz również szanowanym naukowcem oraz profesorem zwyczajnym.
Jego kariera zawodowa i badawcza na trwałe wpisała się w historię polskiego środowiska medycznego. Jako lekarz oraz wykładowca stawiał na kształcenie kolejnych pokoleń specjalistów, co sprawiło, że jego osiągnięcia mają dalekosiężne konsekwencje.
Życiorys
Wincenty Jezierski ukończył Królewskie Gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim. Następnie rozpoczął studia medyczne na renomowanych uczelniach we Wrocławiu i Heidelbergu, które zakończył w 1902 roku. Już w roku 1903 uzyskał stopień doktora nauk medycznych z zakresu neurologii na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim.
W 1909 roku osiedlił się na stałe w Poznaniu, gdzie do 1919 roku sprawował funkcję prymariusza, co oznacza kierownika oddziału chorób wewnętrznych w Lecznicy Sióstr Elżbietanek. W 1918 roku, jako jeden z trzech członków komisji, brał aktywny udział w organizowaniu Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. Oprócz niego w obrębie tego zespołu znaleźli się Heliodor Święcicki oraz Stanisław Łazarewicz.
W 1919 roku Jezierski został naczelnym lekarzem oddziału wewnętrznego Szpitala Miejskiego, który z czasem przekształcono w Klinikę Terapeutyczną Uniwersytetu Poznańskiego. Już 15 października 1920 roku jego talent został dostrzegnięty, co zaowocowało mianowaniem go profesorem nadzwyczajnym. W 1922 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1927–1928 pełnił obowiązki dziekana na Wydziale Lekarskim swojego uniwersytetu, gdzie nauczał aż do wybuchu II wojny światowej.
Jego działalność naukowa koncentrowała się wokół problematyki chorób serca i płuc. Jezierski był pionierem w dziedzinie kardiologii w Polsce; sprowadził do Poznania pierwszy elektrokardiograf Einthovena. Jego zainteresowanie tą dziedziną medycyny miało osobisty charakter, bowiem sam cierpiał na wadę serca, będącą konsekwencją przebytej choroby reumatycznej.
Wincenty Jezierski zmarł w Poznaniu, a jego miejsce spoczynku znajduje się w cmentarzu parafialnym Bożego Ciała w Poznaniu, gdzie został pochowany 24 listopada 1945 roku w kwaterze I-C-7.
Upamiętnienie
W 1988 roku, upamiętniając Wincentego Jezierskiego, nadano jego imię jednej z ulic znajdującej się na osiedlu Różany Potok w Poznaniu.
Przypisy
- Poznan.pl - Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 01.02.2021 r.]
- Biogram ze strony Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
- Wincenty Jezierski, Włodzimierz Witczak, Gazeta Wyborcza Poznań z dnia 19.12.2005 r.
- M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Bronisław Marciniak | Marek Marciniak (naukowiec) | Andrzej Gulczyński | Józef Grabarek | Michał Sobeski | Sylwester Dybczyński | Richard Wielebinski | Tadeusz Szczepański | Leon Preibisz | Aron Heppner | Wacław Wróblewski (pedagog) | Zbigniew TrybułaOceń: Wincenty Jezierski