Richard Wielebinski

---

Życiorys

Rodzina Wielebinskiego została wysiedlona z Pleszewa krótko po rozpoczęciu II wojny światowej. Po pewnym czasie dotarła do Krakowa, a po zakończeniu wojny emigrowała do Australii. Jego edukacja rozpoczęła się na Uniwersytecie Tasmańskim, gdzie zdobył solidne podstawy w dziedzinie nauk ścisłych.

Po zakończeniu studiów podjął pracę w Laboratorium Cavendisha na Uniwersytecie Cambridge, gdzie miał zaszczyt współpracować z wybitnym naukowcem, Martinem Ryle’m. Następne lata, w okresie od 1963 do 1969, spędził na Uniwersytecie w Sydney, gdzie kontynuował swoje badania w dziedzinie radioastronomii.

W 1969 roku Richard Wielebinski objął funkcję dyrektora Max-Planck-Institut für Radioastronomie w Bonn. Na tym stanowisku pracował aż do przejścia na emeryturę w 2004 roku. Jego badania koncentrowały się na radioastronomii, a w latach 60. XX wieku prowadził pomiary polaryzacji promieniowania radiowego naszej galaktyki, co wskazywało na znaczenie pól magnetycznych w procesie powstawania galaktycznej emisji radiowej.

Prowadząc swój zespół, Wielebinski zdołał stworzyć mapy emisji radiowej oraz polaryzacji Drogi Mlecznej. Był również kluczowym inicjatorem budowy największego radioteleskopu w Europie, który znajduje się w Effelsbergu i ma średnicę wynoszącą 100 metrów. Jego działalność obejmowała również obserwacje pulsarów na bardzo wysokich częstotliwościach.

19 lutego 1993 roku Wielebinski został uhonorowany tytułem doktora honoris causaUniwersytetu Mikołaja Kopernika. Natomiast 14 czerwca 2007 roku zdobył ten sam tytuł od Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na koniec, 9 września 2008 roku otrzymał tytuł doctor of engineering honoris causa na Uniwersytecie Tasmańskim, a w czerwcu 2014 roku uhonorowano go tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Zielonogórskiego.

---

Oceń: Richard Wielebinski

---