Marian Bogusz

---

Życiorys

Marian Bogusz, artysta o bogatym dorobku, swoją drogę artystyczną zaczął w trudnym dla siebie okresie. W czasie II wojny światowej trafił do obozu w Mauthausen, co znacząco wpłynęło na jego późniejsze życie i twórczość. Po wojnie rozpoczął studia w warszawskiej ASP, gdzie miał przyjemność kształcić się pod okiem takich mistrzów jak Jan Cybis oraz Jan Sokołowski. Jego pierwsze prace miały charakter abstrakcyjny, co wskazuje na chęć eksploracji nowych kierunków w malarstwie.

W końcówce 1954 roku, wspólnie z innymi utalentowanymi artystami, takimi jak Andrzej Zaborowski, Zbigniew Dłubak, Barbara Zbrożyna oraz Kajetan Sosnowski, założył Grupę 55. Krok ten znacząco wpłynął na dalsz rozwój polskiej sztuki współczesnej. W roku 1956, był współorganizatorem galerię sztuki współczesnej Krzywe Koło przy Klubie Krzywego Koła w Warszawie, gdzie promował nowe nurty artystyczne.

W tym czasie, Bogusz zaczął eksperymentować z malarstwem figuratywnym, gdzie znacząco wykorzystał techniki deformacji, by nadać swoim dziełom głębszy sens metaforyczny. Lata 60. były dla niego okresem poszukiwań w malarstwie materii, w którym koncentrował się na ekspresji plastycznej, szczególnie pod kątem faktury i koloru. Wspólnie z Jerzym Fedorowiczem oraz Ludmiłą Popiel, zainicjował I Plener Koszaliński w Osiekach w 1963 roku, a także współorganizował I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu w 1965 roku oraz Lubelskie Spotkania Plastyczne (1976–1978).

W trakcie I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, artysta wykonał trzy formy przestrzenne, które zostały usytuowane przy Alei Tysiąclecia. Rzeźby te powstały przy współpracy z innymi artystami, takimi jak Z. Czarnecki, E. Kopryk, J. Gdeń, S. Szafrański, H. Fröhlich, P. Kosiński oraz E. Grzybowiński.

Marian Bogusz spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 304-2-8), co jest zapewne miejscem, które przyciąga wielbicieli jego twórczości. Zdecydowana większość jego artystycznego dorobku, obejmującego 74 obrazy i 144 prace na papierze, znajduje się w Muzeum Regionalnym w jego rodzinnym mieście. Kolekcja ta została w znacznej mierze przekazana przez jego żonę, Eulalię Bogusz, która zmarła w 1990 roku.

---

Oceń: Marian Bogusz

---