Tomasz Drobnik, urodzony 6 września 1858 roku w Pleszewie, był nie tylko uznawanym chirurgiem, ale również aktywnym działaczem społecznym. Jego życie, choć niestety zakończone przedwcześnie 22 maja 1901 roku w Poznaniu, było pełne pasji i poświęcenia dla dobra innych.
W ciągu swojego krótkiego, ale owocnego życia, Drobnik pozostawił trwały ślad zarówno w medycynie, jak i w lokalnej społeczności.
Życiorys
Tomasz Drobnik był synem Jana, który był właścicielem folwarku oraz matki Emilii z Kulasiewiczów. Posiadał również rodzeństwo, w tym siostrę Helenę. Swoją edukację rozpoczął w Królewskim Gimnazjum w Ostrowie, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum w Poznaniu. Po wykształceniu w tej dziedzinie wszedł na ścieżkę kariery medycznej, studiując medycynę we Wrocławiu oraz Würzburgu, gdzie w 1885 roku uzyskał stopień doktora medycyny.
Podczas swojego pobytu na studiach we Wrocławiu, Tomasz Drobnik angażował się w działalność Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego oraz Towarzystwa Górnośląskiego. Po ukończeniu edukacji służył w armii, a następnie kontynuował pracę naukową w Wrocławiu, Strasburgu i Królewcu. W tym okresie stworzył trzy prace naukowe dotyczące anatomii oraz chirurgii operacyjnej.
W roku 1890 przeniósł się do Poznania, gdzie zdobył renomę jako chirurg. Pełnił funkcję kierownika oddziału chirurgicznego w Szpitalu Dziecięcym św. Józefa, a w 1899 roku został mianowany naczelnym chirurgiem Szpitala Miejskiego. Jego działalność nie ograniczała się do medycyny; aktywnie uczestniczył w pracach wielu instytucji oraz organizacji społecznych. Do jego osiągnięć należy działalność w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk (w Wydziale Lekarskim), Towarzystwie Kolonii Wakacyjnych dla Dzieci „Stella”, Towarzystwie Młodych Przemysłowców (gdzie pełnił funkcję prezesa), a także w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” oraz Towarzystwie Wykładów Ludowych im. Adama Mickiewicza. W latach 1894–1896 zasiadał w komitecie redakcyjnym tygodnika „Przegląd Poznański”.
Oprócz praktyki lekarskiej, Drobnik prowadził badania naukowe, szczególnie w obszarze chirurgii klinicznej, a wyniki jego prac były publikowane w czasopismach specjalistycznych. Warto zwrócić uwagę na jego publikacje, takie jak:
- O przenoszeniu czynności mięśni przy porażeniach dziecięcych („Gazeta Lekarska”, 1893),
- Dalsze doświadczenia nad leczeniem porażeń dziecięcych za pomocą przeniesienia czynności mięśni („Nowiny Lekarskie”, 1894).
Tomasz Drobnik zmarł w Poznaniu i spoczął na cmentarzu Świętomarcińskim; jednak w 1962 roku jego grób przeniesiono na cmentarz Zasłużonych Wielkopolan. Związał się małżeństwem z Heleną, córką Kazimierza Szumana, z którą miał trzech synów: Jerzego, Jana Antoniego (ur. 1896) oraz Kazimierza Tomasza (ur. 1898).
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Maria Renata Zielińska-Stasiek | Kazimierz Kosmala | Wiktor Tomaszewski | Jan KarchowskiOceń: Tomasz Drobnik